takab's blog

ویژگی‌های حاکم اسلامی از منظر روایات
۱. خردمندی، سخنوری و حق گرایی
حضرت علی (ع) فرموده است: پیشوایی، به قلبی اندیشمند، زبانی گویا، و دلی که بر اقامه حق استوار باشد نیازمند است.
۲. علم و دانایی
امیرمومنان علی (ع) فرموده است: آنان مکرر از رسول خدا (ص) شنیده بودند که می‌فرمود: هیچ امتی کار خویش را به عهده شخصی نگذارد، در حالی که داناتر از وی در میان ایشان باشد، مگر اینکه روز به روز کار آنان به پستی و زوال گراید تا اینکه از راه اشتباه خود بدانچه از دست داده‌اند بازگردند (و با صلاحیت‌ترین شخص را برای حکومت برگزینند.)
۳. عدالت
حضرت علی (ع) فرمود: «بدان که برترین بندگان نزد خدا پیشوایی است عادل، هدایت شده و راهبر، که سنتی را که شناخته است برپا دارد، و بدعتی که ناشناخته است بمیراند…. و بدترین مردمان نزد خدا پیشوایی است ستمگر، خود گمراه و موجب گمراهی دیگران، که سنت پذیرفته را بمیراند، و بدعت واگذارده را زنده گرداند. و من از رسول خدا (ص) شنیدم که گفت: روز رستاخیز پیشوای ستمگر را بیاورند، و او را نه یاری بود، نه کسی که از سوی او پوزش خواهد، پس او را در دوزخ افکنند، و در آن چنان گردد که سنگ آسیا گردد، سپس او را در ته دوزخ، استوار ببندند.»
۴. توانایی
حضرت ¬علی(ع) فرمود:«ای مردم، سزاوارترین اشخاص برای حکومت کسی است که بدان¬ تواناتراست.»
۵. راستگویی و عمل به وعده‌ها
حضرت امام رضا (ع) فرمود:«کسی که بر مردم حکومت دارد و ظلم نمی‌کند؛ و با مردم تکلم می‌کند و دروغ نمی‌گوید؛ وعده به مردم می‌دهد و خلف وعده نمی‌کند، کامل و عدالتش ظاهر است و اخوت و خیر خواهی او واجب می‌باشد و غیبت کردن (ا. سازشکار نبودن
حضرت علی علیه السلام: فرمان خدا را برپا ندارد جز کسی که سازشکار نباشد و به روش اهل باطل عمل نکند و در پی طمعها نرود.
۷. سعة صدر
وسیله و ابزار ریاست و مدیریت، گشادگی سینه است.
۸. بر طرف کردن نیازهای مردم
حضرت علی (ع) در یکی از نامه‌های خود به مأموران مالیاتش نوشت: «پس، داد مردم را از خود بدهید و در برآوردن حاجتهای آنان شکیبایی ورزید، که شما خزانه داران مردم، و وکیلان امت، و سفیران پیشوایانید. حاجت کسی را روا ناکرده مگذارید، و او را از آنچه مطلوب اوست باز مدارید.»
9. اهمیت انتخابات در تقابل این دو جبهه
امام علی(ع): هر که زمانه را امین داند همو به وی خیانت کند و هر که بر او بزرگی کند، خوار و حقیرش سازد و هر که بر وی خشم گیرد، او نیز وی را به خشم آورد و هر که بدو پناه برد، او سلیمش کند؛ چنین نیست که هر تیر اندازی به هدف زنده، و چون حکومت تغییر کند، زمانه تغییر کند.
ز)او حرام است.»