takab's blog

پيروزى و غلبه حضرت مهدى(عج) و تشكيل حكومت جهانى، ممكن است به طور اعجاز و خرق عادت انجام يابد و ممكن است با فراهم شدن اسباب و علل ظاهرى باشد و ممكن است به هر دو نوع واقع شود ؛ چنان كه پيشرفت و غلبه پيامبر اكرم و قواى اسلام بر هر دو نوع بود. بر اين اساس مؤلفه ها و عوامل زير در پيروزى سريع و قاطع آن حضرت نقش دارد: يك. ناگهانى بودن قيام حضرت مهدى(عج) زمانى ظهور مى كند كه دشمن در غفلت و بى خبرى قرار دارد و با قيام ناگهانى ايشان (بغته)، غافلگير شده و پيروزى هاى سريعى به دست خواهد آورد. در توقيع شريف حضرت آمده است: «پس همانا امر ما به طور ناگهانى خواهد بود»[1]. دو. اصلاح سريع كارها با امدادهاى غيبى طبق روايات خداوند، حجت خود را در قيام بزرگ و شكوهمندش يارى مى دهد و با انواع امدادهاى غيبى، پيروزى او را آسان و كارهايش را سريع اصلاح مى كند. و رسول خدا (صلی الله علیه وآله)  مى فرمايد: «مهدى از ما اهل بيت است خداوند (امر) او را در يك شب اصلاح مى كند»[2]. موارد امدادهاى غيبى خداوند عبارت است از: 2.1. ايجاد ترس در دل دشمنان حضرت مهدى(عج) يارى شده با ترس (مؤيد بالرعب) است ؛ يعنى خداوند چنان رعب و ترس او را در دل دشمنان مى اندازد كه قدرت هر عكس العمل شديد و سفاكانه را از آنها سلب مى كند، حتى ترس از سپاهيان آن حضرت، يك ماه جلوتر از حركت آنها بر دشمن حاكم مى شود. امام صادق (علیه السلام) مى فرمايد: «خداوند… مهدى را به سه لشكر تأييد مى كند… و رعب (يويده ثلاثه اجناد… الرعب)»[3]. 2.2. يارى شده با فرشتگان از جمله تأييدات و امدادهاى غيبى الهى، كمك فرستادن ملائك براى يارى امام مهدى(عج) و جهاد آنان همراه با حضرت است. در روايتى آمده است: «خداوند او را به سه هزار ملائكه يارى خواهد كرد…»، «هنگامى كه قائم آل محمد ظهور نمايد، خداوند او را به وسيله گروه هاى فرشتگان نشاندار، پياپى، فرود آورده شده و مقرب (بالملائكه المسومين و المردفين و المنزلين و الكروبين) يارى خواهد كرد. جبرئيل، فرشته امين وحى، پيشاپيش آن حضرت و ميكائيل سمت راست و اسرافيل سمت چپ او خواهد بود. ترس و رعب به مسافت يك ماه، پيشاپيش و سمت راست و طرف چپش حركت خواهد كرد و فرشتگان مقرب در كنار او خواهند بود»[4]. 2.3. يارى شده با نيروهاى طبيعى براى حضرت قائم حتى زمين نيز مهيا و آماده مى شود (تطوى له الارض)[5] بر اين اساس ممكن است خداوند به وسيله نيروهايى چون باد و ديگر نيروهاى طبيعت، حضرت مهدى(عج) را يارى رساند ؛ چنان كه همه نيروهاى طبيعت (باد و صاعقه و…) مسخر حضرت سليمان (علیه السلام)  بودند. با تسلط حضرت مهدى(عج) به نيروهاى طبيعت و تصرف در آنها با اذن الهى، پيروزى هايى نصيب ايشان خواهد شد. در روايتى از امام صادق (علیه السلام)  آمده است: «… (وقتى) قائم ما مهدى ظهور كند، تمام مشركان در روى زمين محو مى شوند، تا جايى كه سنگ به سخن مى آيد و به مؤمن مى گويد: اى مؤمن! درون من كافرى است، مرا بشكن و او را به قتل برسان»[6]. سه. توانمندى و فرماندهى بى نظير امام(عج) يكى از مهم ترين عوامل پيروزى حضرت مهدى(عج)، صلابت، شجاعت و رهبرى بى نظير آن حضرت در جهاد با دشمنان دين حق است. آن حضرت در اين مصاف سرنوشت ساز هم از توانمندى و نيروى جسمى و شخصى برخوردار است و هم در مديريت و فرماندهى نظامى، مقتدرانه و قاطعانه برخورد مى كند. امام رضا (علیه السلام)  در مورد ايشان مى فرمايد: «قائم كسى است كه وقتى ظهور مى كند، در سن پيران است، ولى به نظر جوان مى آيد. اندامى قوى و تنومند دارد ؛ به طورى كه اگر دست را به سوى بزرگ ترين درخت دراز كند، آن را از ريشه بيرون مى آورد و اگر ميان كوه ها فرياد برآورد، صخره مى شكند و از جا كنده مى شود. عصاى موسى و انگشتر سليمان همراه او است»[7]. اميرمؤمنان على (علیه السلام)  مى فرمايد: «پدرم فداى فرزند نيكوترين كنيزان كه (ظالمان و كافران) را خوار و ذليل خواهد كرد و جام زهرآگين به كامشان خواهد ريخت و با شمشير با آنان برخورد خواهد كرد» [8]. چهار. يارى مؤمنان و صالحان بسيارى از مسلمانان، از پيشتازان و پيشگامان ملت هايى هستند كه به گرد آن خورشيد جهان افروز حلقه مى زنند و زير پرچم او قرار مى گيرند و به يارى مى شتابند. مهم ترين اينان 313 تن از ياران خاص و آن گاه ده هزار نيروى زبده رزمى و… است. امام صادق (علیه السلام)  مى فرمايد: «313 تن از ياران حضرت با او بيعت مى كنند، ولى حضرت در مكه مى ماند تا عدد ياران به ده هزار تن برسد، آن گاه به طرف مدينه حركت مى كند»[9]. پنجم. تسليم شدن مسيحيان براساس روايات فراوان، حضرت عيسى (علیه السلام)  به هنگام قيام امام مهدى(عج) از آسمان فرود مى آيد و به آن گرامى اقتدا مى كند و به امامت او نماز مى گذارد. هم چنين فرماندهى سپاه حضرت را به دست مى گيرد و در سركوبى دشمنان به امام يارى مى رساند. پس از اين واقعه، همه مسيحيان به دستور او زير پرچم امام عصر(عج) وارد مى گردند و اسلام واقعى را مى پذيرند و از طرفداران امام عصر مى شوند. البته مى دانيم كه زمامداران و ملت هاى اروپا و امريكا و بخشى از قاره آفريقا مسيحى اند و تسليم شدن آنان، نقش بسزايى در پيروزى حضرت و بر داشته شدن موانع دارد. امام باقر (علیه السلام)  مى فرمايد: «هنگامى كه ده هزار پيكارگر آگاه، گرد آن حضرت آمدند، ديگر يهودى و مسيحى يافت نمى شود، جز اين كه به او و قيام جهانى اش ايمان مى آورند و او را تصديق مى كنند»[10]. روشن است كه اين دگرگونى عظيم، به سرعت در نظام هاى مختلف جهانى اثر عميق خود را مى گذارد و در تسليم شدن آنان نيز نقش خواهد داشت. شش. جنگ ها و نابودى دشمنان قبل از ظهور امام صادق (علیه السلام)  فرمود: «قبل از قيام قائم هر مرگى وجود دارد، مرگ سرخ و مرگ سفيد، تا اينكه از هر هفت نفر، پنج نفر مى ميرند، مرگ سرخ كشته شدن است و مرگ سفيد بيمارى طاعون است»[11]. در روايت ديگرى مى فرمايد: «حضرت خروج نمى كند تا اين كه يك ثلث از مردم كشته شوند و ثلث ديگر از دنيا بروند و ثلث ديگر باقى بمانند»[12]. بنابراين آنچه برخى روايات درباره كشتار فراوان ذكر كرده اند، مربوط به كشتارهاى است كه قبل از قيام حضرت به دست ستمگران واقع مى شود از قبيل جنگ جهانى دوم، جنگ هاى خاورميانه، جنگ هاى دجال و سفيانى، شيوع بيمارى هاى مرموز و… . هفت. استقبال همگانى و مردمى ظهور امام مهدى(عج) زمانى اتفاق مى افتد كه مردم در مشكلات و سختى هاى فراوان هستند و با يأس از مكاتب بشرى و حكومت هاى خود، در انتظار قيام منجى موعود به سر مى برند. به همين جهت، در برابر امام مهدى(عج)، سر تسليم و خضوع فرود مى آورند و زمام امور خويش را به دست توانمند و كارگشاى او مى سپارند ؛ بدان اميد كه نجات و نيك بختى بشريت را تضمين نمايد. در عمل نيز چنين خواهد شد و آن حضرت ريشه فقر و ظلم، نابرابرى، فساد و… را بر خواهد كند و حكام جور را عزل خواهد نمود. از طرفى خداوند محبت و عشق حضرت را در دل مردم خواهد افكند و آنان با او بيعت كرده و در گرد او جمع خواهند شد. در روايتى آمده است: «امت اسلامى به مهدى(عج) مهر مى ورزند و به سويش پناه مى برند ؛ آن چنان كه زنبورهاى عسل به سوى ملكه خود پناه مى برند، عدالت را در پهنه گيتى مى گستراند و…»[13].

.طولانی شدن روز و سال در زمان ظهور حضرت مهدی عجل الله تعالي فرجه چطور ممكن است؟- (اقتربت الساعة و انشق القمر× فتول عنهم یوم یدع الداع الی شئ نکر) (قمر: 1 و6). «آن ساعت نزدیک آمد و ماه آسمان شکافته شد. پس از آنان روی بگردان تا روزی که ندا کننده ای خلق را به عالمی حیرت آور و هول انگیز دعوت کند». در حدیثی آن ساعت را خروج حضرت مهدی(ع) دانسته که مردم را به آئینی فرا می خواند که آن را منکر و ناشناخته می دانند و باور نمی کنند که آئین اسلام باشد. امام صادق(ع) برخی از ویژگیهای آئین اسلام در آن زمان را این گونه برمی شمارد: وقتی حضرت قائم قیام کند، به جانب کوفه رهسپار می شود و چهار مسجد را در کوفه ویران می سازد[چرا که با موازین اسلام همخوان نیستند] و در روی کره زمین مسجدی که دارای اشراف و بالکن باشد، باقی نخواهد ماند جز این ویران می سازد و آنها را بدون صاف و مستوی[بدون بالکن و اشراف] می سازد، راههای بزرگ را توسعه می بخشد و همه چیزهایی که از دیوارها به کوچه و خیابان موجود است، از قبیل بالکن، ناودان و… دستور می فرماید برچیده شوند، همه بدعت ها را از بین می برد و همه سنت ها را تجدید می فرماید شهرها و کشورهای قسطنطنیه، چین و کوهستانهای دیلم را می گشاید، و هفت سال این گونه حکم می راند که هر سالی برابر ده سال از سالهای معمولی است. سپس آنچه خدا خواهد انجام می دهد. راوی خبر می پرسد: فدایت گردم چگونه سالها طولانی می شود[و یک سال به اندازه ده سال خواهد گشت] فرمود: خداوند متعال فرمان می دهد فلک درنگ و حرکت را کند گرداند از این رو روزها و سالها طولانی خواهند گشت. ابو بصیر که راوی خبر است، باز می پرسد: آنان می گویند فلک اگر تغییر کند[و از حرکت معمولی باز ایستد یا کند شود]، از بین خواهد رفت؟ فرمود: این سخن زندیقان است، اما مسلمانان چنین راهی را نخواهند پیمود و حال آن که خداوند متعال ماه را برای پیامبر(ص) شکافت و قبل از آن خورشید را برای یوشع بن نون برگرداند، از همه بالاتر، خبر داد به طولانی بودن روز قیامت روزی که برابر هزار سال از سالهای معمولی مردمان است. (1) تایید سخن از دیدگاه دانش روز 1 - طولانی شدن روز و سال در زمان ظهور حضرت مهدی(ع) از دیدگاه دانش روز با مشکل روبه رو نخواهد بود، بلکه دانش جدید آن را تایید می کند. ما در این راستا با توجه به این که نیروی جاذبه(گرانش عام) در همه اجرام آسمانی و اجسام عنصری و زمینی کارگر و مؤثر است، به نیروی جاذبه ماه و تاثیر آن بر آب دریاها، خاک و خشکی ها و ایست دادن به کره زمین اشاره خواهیم داشت. از دیر باز مردم روزگاران می دانستند میان طلوع و غروب ماه و برآمدن و فرونشینی آب دریاها بایستی رابطه ای وجود داشته باشد، اما چگونگی آن را نمی دانستند تا این که: توضيح اين پديده از ديدگاه «اسحاق نیوتون » : پدیده کشنده(جزر و مد) اساسا زاییده نیروی جاذبه کره ماه است، بدیهی است دریاها در مقایسه با خشکی های زمین از قابلیت انعطاف و نرمی بیشتری برخوردار بوده و بالطبع در برابر نیروی کشش ماه کمتر ایستادگی می کنند، به همین مناسبت توده های آب در زیر پای ماه انباشته می گردند و پدیده ای را به نام «برکشند» ایجاد می کنند. همزمان با «برکشند» رو به ماه، «برکشند» دیگری در آن سوی کره زمین ایجاد می گردد بدین سان که آبهای آن سوی کره زمین که از ماه بدورند، کمتر متاثر گردیده و به اصطلاح عقب می مانند و آب توده عظیمی را ایجاد می کنند، لذا روزانه هر نقطه از سطح دریا دوبار دستخوش برکشند و دو بار هم دستخوش «فروکشند» می گردد. بنابراین، به طور متوسط فاصله(زمان) بین دو جزر و مد متوالی 12 ساعت و 5/25دقیقه است، درست نصف زمانی که طول می کشد، تا ماه ظاهرا یک دور کامل دور زمین بپیماید یعنی 24 ساعت و 51 دقیقه. جزر و مد همراه با حرکت ظاهری ماه از افق شرقی ناظر، به سمت افق غربی او پیش می روند. اثر جاذبه خورشید در جزر و مد نسبت به ماه از درجه دوم اهمیت برخوردار است، زیرا فاصله آن بیشتر(فاصله خورشید از زمین یکصد و پنجاه میلیون کیلومتر) است، از این رو نسبت نیروی مولد جزر و مد خورشید تنها حدود7درصد(7%) نیروی ماه است. وقتی که نیروهای مولد ماه و خورشید هماهنگ عمل می کنند، مثلا هنگام ماه نو که هر دو در یک طرف زمین هستند، جزر و مدها در حداکثر خود هستند و به نام جزر و مد 2بهاری یا «مهکشند» (Sprinq tide) نامیده می شود، حد دیگر وقتی است که خورشید و ماه باهم زاویه 900 درجه (تربیع) می سازند در این هنگام جزر و مد را به حد اقل و به جزر و مدهای خفیف یا «کهشکند» (Iveap tide) مبدل می سازند. نزدیکی ماه نیز تاثیری در ارتفاع جزر و مد دارد، هنگامی که ماه در حضیض زمینی قرار دارد نیروی مولد جزر و مد آن به اندازه 20% بیش از حد عادی است. جاذبه ماه سبب می شود علاوه بر آماسیدن آبهای کره زمین خشکی ها نیز دستخوش تورم گردند که در مقایسه با آماس آبها نامحسوس است. نیروی حاصل از جاذبه ماه و لنگری که از جانب انباشته شدن آبها به وجود می آید، سبب می شوند چرخش محوری زمین به آرامی ایست(ترمز) کند و بدین سان بر طول شبانه روز زمینی می افزایند. بررسی خطوط رشد و نمو سنگواره های مرجانی بیانگر آن است که در 350 میلیون سال پیش طول شبانه روز حدود سه(3) ساعت کوتاهتر از شبانه روز کنونی بوده و طول سال خورشیدی به چیزی حدود 400 روز بالغ می گردیده است. بررسی هایی که از روی سوابق بجا مانده از کسوف و خسوف های گذشته به عمل آمده، نشان می دهد که روند افزایش طول روزهای زمینی 0016% ثانیه در هر قرن است. (2) 2 - کسی که این نیروی بنیادین و زیربنایی را به نام جاذبه در سرتاسر این نظام اعم از جسمانی، جرمانی و کیهانی به ودیعه نهاده است و شاید این آیه(چنان که برخی از مفسران برآنند) به آن اشاره داشته باشد: (الله الذی رفع السموات بغیر عمد ترونها ثم استوی علی العرش و سخر الشمس و القمر کل یجری لاجل مسمی…)(رعد: 2). «خدا است آن ذات پاکی که آسمانها را بدون ستون برافراشت و شما آن را ملاحظه می کنید آنگاه با کمال قدرت عرش را در خلقت بیاراست و خورشید و ماه را مسخر اراده خود ساخت که هرکدام در وقت خاص و مدار معین به گردش آیند». چنین خدایی قدرت دارد پریود روزانه و سالیانه(حرکت وضعی و انتقالی) کره زمین را کاهش دهد یک دور گردش وضعی زمین را ده برابر کرده به 240 ساعت برساند و یک دور گردش سالیانه زمین در مدار خود را ده برابر کرده یعنی کره زمین که در هر ثانیه سی(30) کیلومتر حرکت می کند، به 3 کیلومتر کاهش دهد از این رو امام صادق(ع) برای رفع تعجب از ابوبصیر می فرماید: آنگونه که ماه برای رسول خدا شکافته شد[روایات در این باره از سنی و شیعه به سرحد یقین و تواتر است] و پیش از آن خورشید بر یوشع بن نون باز گشت[به احتمال قوی به مقدار چند ساعت کره زمین در حرکت وضعی خود از راست به چپ (غرب به شرق) برگشته باشد]، چنان که امروزه منجمان ناهید(زهره)شناس معتقدند حرکت وضعی ناهید از شرق به غرب یعنی برخلاف حرکت وضعی زمین است، از این رو در زهره خورشید از مغرب طلوع و به مشرق غروب می کند، پس خداوند قادر است که چنین حرکتی را ظرف چند ساعت برای کره زمین در زمان یوشع بن نون پدید آورد. و از همه مهمتر روز قیامت است که قرآن در باره مقدار آن می فرماید: (…و ان یوما عند ربک کالف سنة مما تعدون)(حج:47). «همانا یک روز نزد خدا چون هزار سال به حساب شماست ». و می فرماید: (یدبر الامر من السماء الی الارض ثم یعرج الیه فی یوم کان مقداره الف سنة مما تعدون)(سجده: 5). «او امر عالم را به نظام احسن و اکمل از آسمان تا زمین تدبیر می کند سپس روزی که مقدارش به حساب شما بندگان هزار سال است، باز به سوی خود بالا می برد». 3 - ایستادن آفتاب تایید دیگری بر فرمایش امام صادق(ع) یعنی بربازگشت خورشید، که ما به تعبیر دیگر بازگشت حرکت وضعی زمین دانستیم، سید اسماعیل عقیلی در باب علائم ظهور نوشته است: از آن علایم ایستادن آفتاب است در وسط آسمان از اول ظهر تا وقت عصر بدون آن که حرکت نماید، و این دلیل است بر تغییر حرکت افلاک (3) مورخان و محدثان این سخن را ذیل آیه نوشته اند: (ان نشا ننزل علیهم من السماء آیة فظلت اعناقهم لها خاضعین)(شعراء:4). «ما اگر بخواهیم از آسمان نشانه و آیت قهری نازل گردانیم تا همه بر آن گردن نهند و خاضع شوند». ابوبصیر گوید: از امام صادق(ع) درباره این آیه شنیدم فرمود: به زودی خداوند درباره آنان چنین خواهد گرد گفتم: اینان چه کسانی می باشند؟ فرمود: بنی امیه و یارانشان می باشند، گفتم آن نشانه و آیه چیست؟ فرمود: ایستادن خورشید بین اول ظهر تا وقت عصر و خارج شدن و پدیدار گشتن یک صورت تا سینه شخصی -که حسب و نسب او شناخته شده است- در خورشید، این پدیده در زمان سفیانی واقع شود در این هنگام سفیانی و دار و دسته او به هلاکت خواهند رسید.

رحلت حضرت قطعاً پس از پیروزی نهایی و فراگیر شدن عدل و استقرار دین خدا خواهد بود؛ زیرا طبق روایات، وظیفه الهی امام زمان(عج) اقامه قسط و عدل است و پیامبر(ص) فرمود: «خداوند به واسطه او زمین را پر از عدل و داد می کند، همان گونه که از ظلم و جور پر شده است».(بحار الانوار،ج 51، ص 71). در مورد مدت حکومت و زندگانی حضرت به روشنی نمی توان سخن گفت، چرا که روایات در این زمینه مختلف است. اما آن مقدار هست که مردم شیرینی عدالت را می‌چشند و برکات زمین آشکار می‌شود.

اين باور صحيح نيست به دلايل و شواهد زير: ـ آياتي در قرآن دلالت دارد كه حكومت روي زمين بدست مؤمنين و مستضعفين و صالحين تشكيل و اداره مي‌شود و هدف اصلي از خلقت كه ايجاد عبوديت خالص در سطح كل جامعه است تحقق پيدا مي‌كند و در رأس حكومت حضرت ولي عصر(ع) قرار دارند. و خداوند در آيه 5 سوره قصص مي‌فرمايد: « وَ نُرِيدُ أَنْ نَمُنَّ عَلَى الَّذِينَ اسْتُضْعِفُوا فِي الْأَرْضِ وَ نَجْعَلَهُمْ أَئِمَّةً وَ نَجْعَلَهُمُ الْوارِثِينَ». ـ همچنين روايات بسياري درباره تشكيل حكومت عدل الهي جهاني توسط حضرت مهدي(ع) از ائمه اطهار(ع) رسيده است كه همه حكايت از اين دارد كه تاريخ با ظهور حضرت تازه شروع و آغاز مي‌شود نه به پايان برسد، و شايد برخي ظهور را با قيامت خلط كرده باشند. … قال رسول الله(ص) في حديث عن الله عزوجل يقول في آخره عن المهدي(ع): و لانصرنه بجندي و لامدنه بملائكتي حتي يعلن دعوتي و يجمع الخلق علي توحيدي، ثم لاديمن ملكه و لاداولن الايام بين اوليائي الي يوم القيامة؛ در آخر حديث طولاني پيامبر(ص) فرمودند: خداوند فرموده: امام مهدي(ع) را با لشگريان خود ياريش مي‌كنم و با فرشتگانم به او مدد مي‌رسانم تا آنكه دعوتم را آشكار كند و مردمان را بر توحيد و خداپرستي گرد آورد. سپس ملكش(حكومتش) را تداوم بخشم و روزگار را در اختيار اولياي خود قرار دهد تا روز قيامت فرارسد. بنابراين با ظهور امام زمان(ع) نه تنها دنيا به پايان نرسيده بلكه شروع حكومت عدل جهاني است كه خداوند وعده آن را به مردم داده است.

پرسش: آیا همه ائمه (ع) رجعت می کنند ؟ پاسخ: هر چند اصل رجعت مورد پذيرش شيعه مي‌باشد و اعتقاد به آن بر اساس آيات و روايات است؛ ولي جزئيات اين مسأله چندان شفاف و روشن نيست. از جمله آنها رجعت ائمه معصومين(ع) است. در روايات تصريح روشني به رجعت امام حسين(ع) شده است، اما در مورد رجعت ساير ائمه و ويژگي‌هاي آن، مطلب به طور دقيق، روشن نيست.